Onze eerste blog
Blijf op de hoogte en volg ErikaTine
13 Maart 2017 | Oeganda, Mukono
Oooh mensen het gaat nu echt gebeuren, een wereldwonder: WIJ SCHRIJVEN ONZE EERSTE BLOG. Beter laat dan nooit zullen we maar zeggen. We doen het niet voor onszelf, maar we doen het echt voor jullie omdat iedereen er naar vroeg.
Kliniek:
Waar gaan we beginnen? Eerst even wat we nu precies hier uitspoken. Wij lopen stage in de kliniek van Noah’s Ark Uganda als twee verpleegkundigen in opleiding. Wat we hier zoal doen: wonden verzorgen, medicatie geven, assisteren bij bevallingen, immunisatie (te vergelijken met een consultatiebureau in Nederland: kinderen wegen, meten, vaccinaties toedienen), met de dokter meelopen, ondervoede kinderen verzorgen, meekijken in het laboratorium, meegaan op outreach om meiden boven de 11 te vaccineren tegen tetanus (dit is vooral belangrijk omdat, veel meisjes bevallen in armoedige omstandigheden) en kinderen onder de 12 jaar wormenpillen geven, en de kinderen onder de 5 jaar krijgen ook nog vitamine A.
Compound:
Wat zullen we hier is over melden… Wij zitten in een soort van Hans & Grietje huisje op de compound. We horen er officieel met z’n tweeën te zitten, maar we hebben heel veel bezoek van hagedissen, spinnen in alle soorten en maten, en natuurlijk muggen, en andere vliegende wezens. Een koude douche (brrr…), de was doen we met de hand.
Op de compound wonen ongeveer 187 kinderen tussen de 0-18 jaar. De oudsten wonen verdeeld over 6 family-units en de andere kinderen wonen in 1 groot kinderhuis.
De aunties die voor de kinderen zorgen wonen ook allemaal op de compound. Op de compound staan ook 3 scholen nursery school (kleuterschool), primary school (bassischool) en de secondary school (middelbare school). Als wij maar 1 voet buiten de deur zetten horen we al veel kinderen roepen ‘auntie Tine, auntie Erika’ je voelt je nooit alleen hier, er is altijd wel iemand om je heen om een praatje mee te maken. Zijn het niet de kinderen dan wel het eigen personeel of de vrijwilligers.
Leven er omheen:
We zitten in Mukono, een aardig druk stadje. We gaan vaak naar het centrum met een boda-boda (zie foto) om daar onze boodschapjes te halen. Soms, heel soms halen we de lekkerste koffie van Oeganda. Een heerlijke cappuccino bij het tankstation;).
Het is altijd bijzonder om in Mukono te lopen. Veel mensen spreken je aan met ‘muzungu’, wat zoveel betekent als ‘witte’.
Safari:
Vorige week zijn we op safari geweest, werkelijk fantastisch! We vertrokken woensdagochtend vroeg om 6 uur. Wij en drie andere Nederlandse vrijwilligers van de compound gingen mee. Na zo’n 5 uur rijden kwamen we aan bij het park. Na een heerlijke lunch gingen we met een bootje varen op de Nijl. Al snel zagen we een stel nijlpaarden. Even later ook kleine en grote krokodillen, veel verschillende kleurige vogels, olifanten en waterbokken en buffalo’s. Na 2 uur gevaren te hebben kwamen we aan bij sprookjesachtige watervallen! We klommen de rotsen op naast de watervallen(moet je geen hoogtevrees voor hebben:). Bovenop de rotsen stond onze driver te wachten om ons naar het hotel te brengen.
Het hotel waar we verbleven was ontzettend gaaf! We werden opgewacht door het hele hotelteam (we waren immers de enige gasten…). Het hotel staat midden in de bush-bush. ’s Nachts is het ook tamelijk gevaarlijk omdat de buffalo’s rondom het hotel lopen, maar wij worden geëscorteerd door een knappe politieman
Kliniek:
Waar gaan we beginnen? Eerst even wat we nu precies hier uitspoken. Wij lopen stage in de kliniek van Noah’s Ark Uganda als twee verpleegkundigen in opleiding. Wat we hier zoal doen: wonden verzorgen, medicatie geven, assisteren bij bevallingen, immunisatie (te vergelijken met een consultatiebureau in Nederland: kinderen wegen, meten, vaccinaties toedienen), met de dokter meelopen, ondervoede kinderen verzorgen, meekijken in het laboratorium, meegaan op outreach om meiden boven de 11 te vaccineren tegen tetanus (dit is vooral belangrijk omdat, veel meisjes bevallen in armoedige omstandigheden) en kinderen onder de 12 jaar wormenpillen geven, en de kinderen onder de 5 jaar krijgen ook nog vitamine A.
Compound:
Wat zullen we hier is over melden… Wij zitten in een soort van Hans & Grietje huisje op de compound. We horen er officieel met z’n tweeën te zitten, maar we hebben heel veel bezoek van hagedissen, spinnen in alle soorten en maten, en natuurlijk muggen, en andere vliegende wezens. Een koude douche (brrr…), de was doen we met de hand.
Op de compound wonen ongeveer 187 kinderen tussen de 0-18 jaar. De oudsten wonen verdeeld over 6 family-units en de andere kinderen wonen in 1 groot kinderhuis.
De aunties die voor de kinderen zorgen wonen ook allemaal op de compound. Op de compound staan ook 3 scholen nursery school (kleuterschool), primary school (bassischool) en de secondary school (middelbare school). Als wij maar 1 voet buiten de deur zetten horen we al veel kinderen roepen ‘auntie Tine, auntie Erika’ je voelt je nooit alleen hier, er is altijd wel iemand om je heen om een praatje mee te maken. Zijn het niet de kinderen dan wel het eigen personeel of de vrijwilligers.
Leven er omheen:
We zitten in Mukono, een aardig druk stadje. We gaan vaak naar het centrum met een boda-boda (zie foto) om daar onze boodschapjes te halen. Soms, heel soms halen we de lekkerste koffie van Oeganda. Een heerlijke cappuccino bij het tankstation;).
Het is altijd bijzonder om in Mukono te lopen. Veel mensen spreken je aan met ‘muzungu’, wat zoveel betekent als ‘witte’.
Safari:
Vorige week zijn we op safari geweest, werkelijk fantastisch! We vertrokken woensdagochtend vroeg om 6 uur. Wij en drie andere Nederlandse vrijwilligers van de compound gingen mee. Na zo’n 5 uur rijden kwamen we aan bij het park. Na een heerlijke lunch gingen we met een bootje varen op de Nijl. Al snel zagen we een stel nijlpaarden. Even later ook kleine en grote krokodillen, veel verschillende kleurige vogels, olifanten en waterbokken en buffalo’s. Na 2 uur gevaren te hebben kwamen we aan bij sprookjesachtige watervallen! We klommen de rotsen op naast de watervallen(moet je geen hoogtevrees voor hebben:). Bovenop de rotsen stond onze driver te wachten om ons naar het hotel te brengen.
Het hotel waar we verbleven was ontzettend gaaf! We werden opgewacht door het hele hotelteam (we waren immers de enige gasten…). Het hotel staat midden in de bush-bush. ’s Nachts is het ook tamelijk gevaarlijk omdat de buffalo’s rondom het hotel lopen, maar wij worden geëscorteerd door een knappe politieman
-
13 Maart 2017 - 21:09
Bertha Pol:
Wat leuk dat jullie nu een blog hebben. Erg leuk om van jullie werk en avonturen te lezen!
Suc6 verder! En ik kijk nu al uit naar jullie volgende blog!
Groetjes mams -
13 Maart 2017 - 21:23
Jan Pol:
leuk om te lezen ik verbaas me dat ik toch nog nieuwe dingen tegen kwam dus ik zeg ga zo door.
Groetjes Pipo -
13 Maart 2017 - 21:26
Marianne Pol:
Gaaf, Erika en Tine! Echt op z'n verpleegsters geschreven, lekker kort en bondig. ;) Echt leuk om zo alles nog een keer te zien en te lezen... Succes met alles enne geniet. Liefs, Marianne -
13 Maart 2017 - 21:26
Oma Cammeraat:
Wat leuk wat van jullie te horen .
En wat maken jullie toch veel mee .
Maar toch zullen jullie s'avonds ook wel moe zijn .
En ik wens jullie al het nodige toe.
Heel veel lieve groetjes van oma! -
13 Maart 2017 - 21:29
Marianne:
Haha oma wat bent u al snel met u tablet, KNAP! ;) -
13 Maart 2017 - 21:30
Sandra:
Hoi,
Wat leuk om te lezen wat jullie doen en meemaken! We kijken alweer uit naar de volgende blog! Veel succes hoor! Groetjes tante San en de rest hier! -
14 Maart 2017 - 07:48
Hennie:
Hallo Erika en Tine,
Wat leuk dat jullie zo even een inkijkje geven in jullie leven daar.
In de grote stad een bezienswaardigheid (muzungu)
Ook ik zie weer uit naar jullie volgende schrijven!
Veel Suc6 gewenst met jullie werk daar.
Lieve groet van Gennie -
14 Maart 2017 - 08:09
Oma &opa Pol :
Ook wij genieten van jullie blog,jullie krijgen een hoop te zien,
We wensen jullie veel succes ,ook met je verdere huisgenoten,
Oma & opa -
14 Maart 2017 - 08:26
Piet En Riek Van Ingen :
Hoi Erika en Tine ,
Geweldig om jullie blog te lezen herkenbaar voor ons alsof wij er zelf weer voor het eerst waren.geniet van de ervaringen voor je het weet ben je weer thuis
Piet en Riek en Chessy -
14 Maart 2017 - 23:52
Anneke Ten Broek:
Super leuk om wat van jullie te lezen, wat een belevenis, Tine.
Veel succes verder met jullie stage.
Groeten,
Anneke ten Broek -
15 Maart 2017 - 12:24
Hennie Huisbrink:
Beste Erika en Tine,
Geweldige verhalen en fijn dat jullie het goed naar jullie zin hebben en geniet er van!!
Hartelijke groet van,
Mw. Huisbrink -
15 Maart 2017 - 12:25
Hennie Huisbrink:
En wat een prachtige foto's -
17 Maart 2017 - 12:23
Mw. Broekhuis:
Ha meiden,
Wat een avonturen voor jullie. Ik waan me even terug in de tijd en denk aan alles wat ik daar heb beleefd, samen met een vriendin en voel met jullie mee als ik lees over de mensen, de insecten, de bush trip.. Ik ruik het, ik voel het, het Afrika gevoel is bijzonder. Geweldig! Geniet ervan, doe voorzichtig en zorg heel erg goed voor elkaar. Ik hoop dat jullie er veel mogen leren, dat jullie van betekenis mogen zijn voor de mensen daar en dat je levenslessen mee mag nemen voor jullie verdere leven. Alles wat je mee mag maken is niet voor niets..
Hartelijke groeten,
Mw. Broekhuis -
21 Maart 2017 - 10:57
Mw. Van Vugt:
Ha meiden,
Wat leuk om iets van jullie te horen/lezen!
Geniet er van en ik ben ook heel benieuwd naar werkervaringen...
groet mw van Vugt -
11 April 2017 - 19:41
Klaas En Hennie V Leijen:
Lieve meiden, Wat leuk dat we jullie ervaringen mogen delen! Wat beleven jullie veel. En we hebben de foto,s ook bekeken. Wat is de natuur daar mooi! Is het vast wel leuk om als verpleeg kundige daar te mogen werken. Helemaal als er baby,s geboren worden. Tenminste als alles goed gaat. Wij hopen dat jullie geen heimwee krijgen naar Opheusden. En dat jullie daar nog een fijne tijd mogen hebben en veel ervaringen mogen op doen. Wij denken aan jullie en bidden voor jullie. Hartelijke groeten van Klaas en Hennie. -
08 Mei 2017 - 18:59
Klaas En Hennie V Leijen:
Dag lieve meiden, Het is al weer even geleden dat we een mailtje hebben gestuurd. Maar nu deze dan. Zoals we hebben gelezen hebben jullie het nog steeds goed naar jullie zin .Misschien hebben jullie straks helemaal geen zin meer om naar huis te komen. Je ouders en wij kijken best weer uit naar jullie thuis komst. En dat duurt al niet meer zo lang. Wij hopen dat de HEERE jullie na bij zal zijn in het werk wat jullie mogen doen en dat de HEERE jullie een veilige reis zal geven. Wij wensen jullie de woorden van Psalm 46 : vers 6 berijmd toe. Een lieve groet van Hennie en Klaas van Leijen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
